
Οι θρύλοι των δύο τροχών: Ο κόσμος της μοτοσυκλέτας δεν είναι απλώς κυβικά και επιδόσεις. Είναι άνθρωποι που μεταμορφώνουν το φόβο σε συγκέντρωση, τη βροχή σε πρόσφυση, τη λάσπη σε δόξα. Είναι μια παράξενη δημοκρατία: το γκάζι υπακούει στους πάντες, το χρονόμετρο δεν χαρίζεται σε κανέναν. Κι αν κάτι αξίζει να μείνει διαχρονικό, είναι οι αλήθειες και τα ρεκόρ που γράφτηκαν με ιδρώτα και μερικές φορές με τίμημα.
MotoGP: από τον Ago στον Doctor και τον… 93
Στην κορυφή του αθλήματος στέκει ακόμη το ξόρκι του Giacomo Agostini. Δεκαπέντε παγκόσμιοι τίτλοι συνολικά και 122 νίκες σε γκραν πρι είναι ο πήχης που όρισε το ταβάνι της ανθρώπινης ταχύτητας μιας άλλης εποχής, με το όνομά του να φιγουράρει πρώτο τόσο στις λίστες των τίτλων όσο και των συνολικών νικών. Ο «Ago» παραμένει σημείο αναφοράς, ό,τι κι αν φέρνουν οι κανονισμοί και οι αεροδυναμικές του σήμερα.
Αν όμως μιλήσουμε για τη μεγάλη κατηγορία, ο Valentino Rossi κράτησε για δύο δεκαετίες σε εγρήγορση μια ολόκληρη γενιά. Με 89 νίκες μόνο στο premier class, ο «Doctor» διαμόρφωσε κουλτούρα και έβαλε στο ίδιο κάδρο αθλητισμό, θέαμα και λαϊκή μυθολογία.
Η αλλαγή εποχής ήρθε με έναν έφηβο από τη Cervera. Ο Marc Márquez έγινε ο νεότερος πρωταθλητής της μεγάλης κατηγορίας το 2013, σε ηλικία 20 ετών και 266 ημερών, και έβαλε νέα γεωμετρία στα όρια οδήγησης του MotoGP. Η στατιστική του νεότητας εκείνη τη χρονιά έσπασε ρεκόρ που κρατούσαν δεκαετίες και έδειξε ότι το «επιθετικό» μπορεί να είναι και εξυπνότερο.
Κι όσο για την ωμή ταχύτητα; Τα σύγχρονα πρωτότυπα γράφουν νούμερα που, αν τα έβλεπε ο Hailwood, θα χαμογελούσε δύσπιστα. Στο Mugello του 2024 καταγράφηκαν επίσημα κορυφαίες τελικές 364,8 km/h από πολλούς αναβάτες, τεκμήριο ότι το αεροδυναμικό «πόλεμος» συνεχίζεται με υπογραφή Ducati, KTM και σία. Όμορφο, τρομακτικό, αλλά πάντως πραγματικό.
WorldSBK: ο Rea έγραψε το βιβλίο, ο Toprak άλλαξε το κεφάλαιο
Στο Παγκόσμιο Superbike ο Jonathan Rea έστησε ένα προσωπικό μνημείο. Έξι παγκόσμιοι τίτλοι συνεχόμενα, 2015 έως 2020, και 119 νίκες ο μόνος με τριψήφιο αριθμό– συνιστούν κυριαρχία που σπάνια συναντάς σε επαγγελματικό άθλημα. Είναι το «πώς» που εντυπωσιάζει: συστηματικότητα, πειθαρχία και τρομακτική συνέπεια.
Και μετά ήρθε ο Toprak Razgatlıoğlu να θυμίσει ότι η φυσική καμιά φορά… ξαναγράφεται. Με τίτλο το 2021 στη Yamaha και μια ακραία σεζόν-ρεκόρ το 2024 με BMW που περιλάμβανε 13 σερί νίκες, ο Τούρκος απέδειξε πως το φρενάρισμα μπορεί να είναι παράσταση και η τεχνική, ποίηση.
Οι θρύλοι των δύο τροχών: Motocross: χώμα, ιδρώτας, αθανασία
Στο χώμα το ρολόι χτυπά αλλιώς. Ο Βέλγος Stefan Everts είναι ακόμη ο βασιλιάς: δέκα παγκόσμιοι τίτλοι και 101 νίκες σε GP τον κάνουν τον πιο επιτυχημένο αναβάτη στην ιστορία του παγκόσμιου motocross. Η ευγένεια στην οδήγηση και η αίσθηση ισορροπίας του παραμένουν υπόδειγμα για τους νεότερους.
Ο Tony Cairoli, με εννέα τίτλους και απίστευτη διάρκεια, έγινε ο άνθρωπος που έβαλε την ιταλική σχολή στην κορυφή της σύγχρονης εποχής, ενώ ο Jeffrey Herlings –ο «Bullet»– είναι ο κάτοχος του ρεκόρ περισσότερων νικών GP στην ιστορία της κατηγορίας, έχοντας σπάσει το φράγμα των 100 και συνεχίζοντας απτόητος. Το motocross ποτέ δεν ήταν τόσο γρήγορο και τόσο τεχνικό μαζί.
Isle of Man TT: εκεί όπου η ταχύτητα φοράει το πιο σκληρό της πρόσωπο
Στα 37,73 μίλια του Mountain Course, η έννοια «πίεση» αποκτά υπαρξιακή διάσταση. Ο απόλυτος ρεκόρμαν στον γύρο είναι ο Peter Hickman με μέση ταχύτητα 136,358 mph, επίδοση που σημειώθηκε το 2023 και μοιάζει με κωδικό cheat, αλλά είναι απλώς ανθρώπινο θάρρος σε BMW M 1000 RR.
Όσο για τις νίκες, το 2024 ο Michael Dunlop ξεπέρασε τον θείο του Joey και έγινε ο πιο επιτυχημένος αναβάτης στην ιστορία του TT, φτάνοντας αρχικά τις 29 και συνεχίζοντας το 2025 να διευρύνει το ρεκόρ. Η δυναστεία των Dunlop γράφει ακόμα σελίδες σε έναν αγώνα που μοιάζει με τελετουργία.
Η γοητεία εδώ συμβιώνει με τον κίνδυνο. Από το 1907 ως το 2023 έχουν καταγραφεί 156 θάνατοι σε επίσημες προπονήσεις ή αγώνες του TT και 269 αν συνυπολογιστεί ο θεσμός του Manx Grand Prix. Η στατιστική είναι αμείλικτη, αλλά όσοι τρέχουν γνωρίζουν γιατί βρίσκονται εκεί.
Και μια υποσημείωση που αξίζει να ακουστεί: το γυναικείο ρεκόρ γύρου ανήκει στη Jenny Tinmouth με 119,945 mph, επιβεβαιώνοντας ότι η ταχύτητα δεν έχει προνόμια φύλου, μονάχα δουλειά.
Dakar: έρημος, μηχανές και η τέχνη του να αντέχεις
Ο Stéphane Peterhansel, ο «Mr. Dakar», με έξι νίκες στις μοτοσυκλέτες και συνολικά 14 σε όλες τις κατηγορίες, καθόρισε τι σημαίνει επιβίωση σε ρυθμό… τέρμα γκάζι. Δίπλα του στέκουν οι πέντε κατακτήσεις των Marc Coma και Cyril Despres, που πάνω σε δύο τροχούς έκαναν την έρημο σκάκι.
Από την άλλη, η Laia Sanz έγραψε ιστορία το 2015 τερματίζοντας 9η γενικής η καλύτερη θέση γυναίκας στον θεσμό και πριν από αυτό είχε ήδη χτίσει μια αυτοκρατορία τίτλων σε Trial και Enduro. Η Sanz δεν άνοιξε απλώς δρόμο· τον έκανε πιο πλατύ για όσες ακολουθούν.
Οι θρύλοι των δύο τροχών – Ελλάδα: όταν οι δύο τροχοί μιλούν ελληνικά
Η εγχώρια σκηνή δεν είναι υποσημείωση· είναι φυτώριο. Ο Παναγιώτης Κουζής παραμένει ο πιο επιτυχημένος Έλληνας του motocross με 16 εθνικά πρωταθλήματα και συμμετοχές μέχρι και στο MXGP. Δεν είναι απλώς ένας τίτλος, είναι συνέπεια ετών σε πίστες που «δαγκώνουν».
Στην ταχύτητα, ο 19χρονος Γιάννης Περιστεράς κυνηγά το αύριο τρέχοντας στο ιταλικό CIV Yamaha R7 Cup, με βάθρα και ρυθμό που δείχνουν ότι η ελληνική υπογραφή μπορεί να σταθεί άνετα στη διεθνή σκηνή.
Οι διεθνείς θεσμοί της ευρύτερης περιοχής είναι πεδίο όπου οι Έλληνες πρωταγωνιστούν. Το 2022 στο BMU European Road Racing Championship ο Alex Papageorgiou κατέκτησε την κατηγορία Supersport και ο Κωνσταντίνος Μαυρόπουλος την SSP300, αποδεικνύοντας ότι η ελληνική σχολή ταχύτητας έχει βάθος και συνέχεια.
Το 2025 ένα ακόμη όνομα ακούστηκε δυνατά: ο Σπύρος‑Μάριος Φουρθιώτης στέφθηκε πρωταθλητής Ευρώπης BMU στο STK600, με θριαμβευτικό φινάλε στις Σέρρες. Για να μη λέμε ότι «δεν γίνεται». Γίνεται, και μάλιστα με τρόπο που εμπνέει.
Και μιας που μιλάμε για Σέρρες: η χώρα διαθέτει υποδομές που στηρίζουν το άθλημα. Το Αυτοκινητοδρόμιο Σερρών, μήκους 3,186 km, παραμένει το μεγαλύτερο και πιο ολοκληρωμένο στην Ελλάδα, με φιλοσοφία ασφάλειας που καλύπτει προδιαγραφές FIA/FIM μέχρι επίπεδο F3. Στα Μέγαρα, τα 2,1 km του Athens Circuit κρατούν ζωντανό το πάθος της Αττικής, ιδανικό σχολείο για γραμμές και ρυθμό. Αυτές οι πίστες δεν είναι μόνο άσφαλτος· είναι το εργαστήριο όπου χτίζεται το αύριο.
Γυναίκες που άλλαξαν το αφήγημα
Το να σπας οροφές χρειάζεται αποτελέσματα, όχι hashtags. Η Ana Carrasco έγινε το 2018 η πρώτη γυναίκα παγκόσμια πρωταθλήτρια σε θεσμό της FIM κατακτώντας το WorldSSP300 – ένα ορόσημο με παντελώς αγωνιστική υπογραφή. Στην τράτα του χρόνου το γεγονός αυτό δεν είναι «ειδήσεις lifestyle», είναι καθαρό αγωνιστικό επίτευγμα.
Στο νησί του Μαν, όπου ο κίνδυνος έχει όνομα, η Jenny Tinmouth κρατά το γυναικείο ρεκόρ γύρου. Απλή πρόταση, τεράστια βαρύτητα. Στο χώμα και στην έρημο, η Laia Sanz απέδειξε πως ο συνδυασμός τεχνικής και αντοχής παραμένει το απόλυτο νόμισμα οι τίτλοι της και το 9ο στη γενική του Dakar μιλούν χωρίς ρητορική.
Γιατί μας συνεπαίρνει;
Ίσως γιατί οι δύο τροχοί βγάζουν στην επιφάνεια την πιο ειλικρινή εκδοχή μας. Στη μεγάλη πίστα ή στο βουνό, ο αναβάτης γράφει την ιστορία του με μικρά, σχεδόν ανεπαίσθητα «ναι» ή «όχι» σε κάθε είσοδο στροφής. Οι θρύλοι που αναφέραμε δεν είναι άτρωτοι· είναι άνθρωποι που έμαθαν να συνυπάρχουν με την αβεβαιότητα. Κι αυτή η αβεβαιότητα, όταν τιμάς τα όριά της, γίνεται μαγεία.
Αν κάτι θα έπρεπε να μείνει, είναι ότι η ταχύτητα είναι υπέροχη όταν τη σέβεσαι. Τα ρεκόρ του Agostini, του Rossi και του Márquez στο MotoGP, του Rea και του Toprak στα Superbike, η «αθανασία» του Everts στο χώμα, οι παραδοξότητες του TT με τον Hickman και τον Michael Dunlop, τα μεγαλειώδη κεφάλαια του Dakar με τον Peterhansel και τη Sanz, αλλά και οι ελληνικές επιτυχίες του Κουζή, του Περιστερά, του Φουρθιώτη, του Παπαγεωργίου και του Μαυρόπουλου, δεν είναι μόνο αριθμοί· είναι αποδείξεις ότι ο άνθρωπος, όταν συγκεντρώνεται, μπορεί να πηγαίνει πολύ γρήγορα προς τη σωστή κατεύθυνση. Κι αυτό, σε έναν κόσμο που τρέχει χωρίς να ξέρει πάντα γιατί, είναι ίσως το πιο πολύτιμο μάθημα.





