
28η Οκτωβρίου 1940 και οι μηχανές της ελευθερίας πήραν μπρος. Το θωρακισμένο Fiat-Ansaldo L3/35 και η ατσάλινη ψυχή των Ελλήνων του ’40. Η 28η Οκτωβρίου δεν είναι απλώς μια ημερομηνία στο ημερολόγιο. Είναι ένα ρήγμα στο χρόνο, μια στιγμή που η ιστορία ολόκληρη σταμάτησε για να ακούσει μια μικρή χώρα να λέει «ΟΧΙ». Και πίσω από εκείνη τη λέξη, κρυβόταν όχι μόνο το θάρρος των ανθρώπων, αλλά και οι μηχανές που στάθηκαν πλάι τους.
Ανάμεσά τους, το μικρό ιταλικό θωρακισμένο Fiat-Ansaldo L3/35 ένα άρμα ελαφρύ, ταπεινό, φτιαγμένο για να τρομάζει, που όμως βρέθηκε μπροστά σε κάτι ανίκητο: την ψυχή του Έλληνα στρατιώτη.
Το L3/35, με ταπεινή ισχύ και δύο πολυβόλα, κυλούσε στα βουνά της Ηπείρου πιστεύοντας πως θα συντρίψει την αντίσταση ενός λαού. Δεν ήξερε πως εκεί δεν είχε απέναντί του στρατό είχε πίστη. Οι Έλληνες στρατιώτες, με λίγα μέσα, χωρίς υπεροπλία, κατάφεραν όχι μόνο να σταματήσουν τα θωρακισμένα, αλλά και να τα αιχμαλωτίσουν. Και τότε έγινε το αδιανόητο: αυτά τα ίδια άρματα, που κάποτε προχωρούσαν εναντίον μας, γύρισαν πίσω με την ελληνική σημαία να κυματίζει πάνω τους.
Στις κορυφογραμμές της Πίνδου, μέσα στη λάσπη, την ομίχλη και το κρύο, εκεί όπου η μηχανή συναντούσε τον άνθρωπο, γράφτηκε ένα από τα πιο ένδοξα κεφάλαια της ιστορίας μας. Το L3/35 έγινε σύμβολο, όχι δύναμης, αλλά ανατροπής. Γιατί σε κάθε κομμάτι μετάλλου που αντηχούσε από τις μάχες, έκρυβε μέσα του την ατσάλινη θέληση ενός έθνους που δεν υποχωρεί.
Κι αν τα άρματα σίγησαν, ο ήχος εκείνου του “ΟΧΙ” συνεχίζει να αντηχεί.
Όχι μόνο στα βουνά, αλλά σε κάθε δρόμο, σε κάθε γενιά, σε κάθε Έλληνα που πιστεύει ακόμα πως η ελευθερία δεν χαρίζεται — κερδίζεται.
Σήμερα, 84 χρόνια μετά, στεκόμαστε με σεβασμό μπροστά σε εκείνη τη γενιά που έγραψε ιστορία με αίμα, ιδρώτα και λάσπη.
Μπροστά στους στρατιώτες που χωρίς τεχνολογία, χωρίς υπεροπλία, αλλά με καρδιά, σταμάτησαν μια αυτοκρατορία.
Και τιμούμε, μαζί τους, και τις μηχανές εκείνης της εποχής γιατί πάνω τους γράφτηκε ένα μάθημα που ακόμα μας καθοδηγεί:
ότι δεν είναι η δύναμη του σιδήρου που κρίνει τη μάχη, αλλά η πίστη που τον κινεί.
Χρόνια Πολλά Ελλάδα
Σε σένα που ξέρεις να στέκεσαι όρθια,
που ακόμα κι όταν όλα μοιάζουν χαμένα, σηκώνεις τη σημαία ψηλά.
Σε σένα που μέσα στα δύσκολα βρίσκεις κουράγιο,
και μέσα στο σκοτάδι γίνεσαι φως.
Σήμερα δεν γιορτάζουμε απλώς το παρελθόν.
Γιορτάζουμε την αιώνια φλόγα του ελληνισμού,
την ίδια φλόγα που καίει σε κάθε μηχανή,
σε κάθε καρδιά που αρνείται να πει «ναι» στο ψέμα και την υποταγή.
Χρόνια Πολλά Ελλάδα – Χρόνια Πολλά στους Έλληνες
Που δεν σβήνουν ποτέ τον κινητήρα της ψυχής τους.
Στο Engine Power ο κινητήρας της ιστορίας δεν σβήνει ποτέ.



